ZAŁOŻENIA WYCHOWAWCZO-DYDAKTYCZNE NA LISTOPAD
- Wprowadzimy pojęcie „wyobraźnia”.
- Będziemy doskonalili umiejętność wyrażania swoich myśli i uczuć słowami.
- Poznamy pojęcia: patriotyzm, ojczyzna i troska.
- Utrwalimy kształty i nazwy figur geometrycznych.
- Będziemy rozpoznawali i podawali nazwy niektórych symboli narodowych.
- Wzbogacimy wiadomości na temat zwierząt i ich nawyków żywieniowych.
- Poznamy budowę i zastosowanie domku dla owadów.
- Poszerzymy wiedzę na temat ptaków odlatujących i pozostających w Polsce.
- Utrwalimy wiadomości na temat przygotowań zwierząt do zimy.
- Poznamy części ciała i rolę niektórych organów.
- Poszerzymy wiedzę na temat przedmiotów do utrzymania czystości i pielęgnacji włosów.
- Poznamy nazwy różnych aktywności fizycznych.
- Wzbogacimy wiadomości na temat wybranych zasad zdrowego stylu życia.
- Poznamy litery: m, M; t, T; d, D; y, Y oraz cyfry 4 i 5.
- Nauczymy się na pamięć wiersza „Grzebień i szczotka” oraz piosenki „Leśna muzyka”.
Piosenka ,,Leśna muzyka”
sł. i muz. Adrianna Furmanik-Celejewska
- Kiedy już się z nami żegna kolorowa Pani Jesień,
nasłuchuję różnych dźwięków, które grają cicho w lesie.
Pan Listopad wyczaruje na polanie scenę z liści.
Każde drzewo, każde zwierzę dziś swój utwór chce wymyślić.
Ref.: Stuk, stuk, puk, puk, szu, szu, szu.
Brzmi muzyka tam i tu. Ćwir, ćwir, kra, kra, tu, tu, tu.
Brzmi muzyka leśnych nut.
- Pochrapuje borsuk, niedźwiedź, co zapadli w sen zimowy.
Tupią sarny, stuka dzięcioł i wesoło kraczą wrony.
Śpiewa wróbel, gil, sikorka, co na zimę tu zostają.
Pogwizduje chłodny wietrzyk, wszyscy leśny koncert grają.
Ref.: Stuk, stuk, puk, puk, szu, szu, szu…
Wiersz ,,Grzebień i szczotka”
Autor: Jan Brzechwa
Jurek bardzo był niedbały,
Aż się ciotki zamartwiały,
Aż ze złości ciotki chudły:
– Masz nie włosy, tylko kudły,
Potargane, rozczochrane, To są rzeczy niesłychane!
Raz się uczesz, raz przynajmniej,
Dużo czasu to nie zajmie,
Masz tu szczotkę, masz tu grzebień,
Musisz zacząć dbać o siebie.
Grzebień zęby szczerzy,
A szczotka się jeży:
– Czesz się, Jerzy, jak należy, Czesz się, Jerzy, jak należy!
Poszedł Jurek raz przy święcie
Do kolegów na przyjęcie,
Oczywiście – nie czesany,
Potargany, rozczochrany.
Dzwoni, chciałby wejść do środka
– Patrzy: grzebień, patrzy: szczotka!
Grzebień zęby szczerzy,
A szczotka się jeży:
– Czesz się, Jerzy, jak należy, Czesz się, Jerzy, jak należy!
